Α΄ Σύλλογος Αθηνών: Όχι στο φθηνό, ευέλικτο σχολείο του κατακερματισμού και της εξειδίκευσης

Κανένας συνάδελφος αναπληρωτής να μη χάσει τη δουλειά του – κανένας συνάδελφος να μη μετακινηθεί

Ενιαίο παιδαγωγικό/μορφωτικό σχέδιο για ένα σχολείο ζωντανό και δημιουργικό, σχολείο της μορφωτικής ισότητας και της κριτικής σκέψης

Ο υπουργός παιδείας και τα κυβερνητικά επιτελεία επιχαίρουν για τη σημερινή κατάσταση στην

εκπαίδευση δηλώνοντας ότι «τα σχολεία λειτουργούν κανονικά από τις 12 Σεπτεμβρίου για πρώτη φορά τα τελευταία 30 χρόνια». Εύκολο είναι να βαφτίζει κανείς από την άνεση του υπουργείου του κανονικότητα τη σημερινή χαοτική κατάσταση στα σχολεία.

Έτσι λοιπόν σύμφωνα με την κυβέρνηση και τον υπουργό παιδείας:

• «Κανονική» λειτουργία των σχολείων σημαίνει ωρολόγια προγράμματα που δεν βγαίνουν με τίποτα, με αποτέλεσμα, στο τέλος, στο όνομα μιας τελικής διευθέτησης, να διδάσκεται ότι να ‘ναι, όποτε να ‘ναι, τα πρώτα δίωρα της γλώσσας να σπάνε, οι σχολικές τάξεις να μετατρέπονται σε κέντρο διερχομένων, η παιδαγωγική σχέση δασκάλων και μαθητών να διαρρηγνύεται
• «Κανονική» λειτουργία των σχολείων σημαίνει ότι τα όποια εναπομείναντα στοιχεία μιας παιδοκεντρικής Παιδαγωγικής και ενός  ενιαίου μορφωτικού προγράμματος για την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού  σαρώνονται από την παιδαγωγική του αχταρμά, των ατάκτως ερριμμένων και κατακερματισμένων αντικειμένων που μετατρέπουν τη γνώση σε πληροφορίες και δεξιότητες, αποσπασματικές και ασύνδετες, χωρίς αρχή και τέλος.
• «Κανονική» λειτουργία των σχολείων σημαίνει ότι ο/η δάσκαλος/α γίνεται λάστιχο ανάμεσα στην τάξη του, στη συμπλήρωση ωραρίου σε άλλες τάξεις και στο ολοήμερο
• «Κανονική» λειτουργία των σχολείων σημαίνει ότι οι εκπαιδευτικοί μετατρέπονται σε περαστικούς που περιοδεύουν από τμήμα σε τμήμα και από σχολείο σε σχολείο, μια ώρα εδώ, μια ώρα εκεί και μια ώρα στο διπλανό σχολείο, έως και σε πέντε σχολεία την εβδομάδα ο καθένας!
• «Κανονική» λειτουργία των σχολείων σημαίνει δραστικές περικοπές προσωπικού, σημαίνει χιλιάδες λιγότεροι αναπληρωτές, χιλιάδες συνάδελφοί μας που μένουν άνεργοι
• «Κανονική» λειτουργία των νηπιαγωγείων με το ιδιότυπο  καθεστώς τρέλας του σχολειοποιημένου προγράμματος που δεν έχει τη φιλοσοφία των προγραμμάτων Νηπιαγωγείου και το οποίο καλούνται οι Νηπιαγωγοί να εφαρμόσουν
• «Κανονική» λειτουργία των νηπιαγωγείων που έχουν μετατραπεί  σε  κέντρα διερχομένων το πρωί με το συνεχές άνοιγμα και κλείσιμο της πόρτας…
• «Κανονική» λειτουργία των νηπιαγωγείων σημαίνει στην επαρχία τα νήπια να φτάνουν  (με λεωφορεία και χωρίς συνοδό) στο Νηπιαγωγείο πολύ πριν ανοίξει και να φεύγουν μισή ώρα μετά τη λήξη του προγράμματος…
• «Κανονική» λειτουργία του σχολείου σημαίνει την εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας για πρωτοποριακές παιδαγωγικές και διδακτικές προσεγγίσεις και την πλήρη κυριαρχία του πιο στείρου διδακτισμού

Τώρα αποκαλύπτονται οι πραγματικοί στόχοι των υπουργικών αποφάσεων για το δημοτικό και το νηπιαγωγείο:

1. Η δραστική περικοπή προσωπικού, η κυνική λειτουργία του μνημονιακού κόφτη στην εκπαίδευση κατ’ απαίτηση των «θεσμών». Όπως προκύπτει από το σχετικό πίνακα, χιλιάδες συνάδελφοί μας αναπληρωτές, παραμένουν άνεργοι. Πιο συγκεκριμένα, ανά κλάδο, με βάση και την εκτίμηση του υπουργείου ότι ελάχιστοι διορισμοί δασκάλων για τάξη είναι ακόμα απαραίτητοι και με βάση την πρόθεση να καλυφθούν τα κενά φυσικής αγωγής, αγγλικών, γαλλικών, γερμανικών, πληροφορικής, μουσικής κυρίως με μετακινήσεις από τη δευτεροβάθμια και δευτερευόντως με προσλήψεις αναπληρωτών, χιλιάδες αναπληρωτές δάσκαλοι και εκατοντάδες αναπληρωτές ειδικοτήτων κινδυνεύουν να μείνουν άνεργοι. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Ιδιαίτερα μετά τις νέες περικοπές ωρών στα μαθήματα Πληροφορικής και Αγγλικών στη δευτεροβάθμια, είναι προφανές που πάει το πράγμα. Οι δηλώσεις του υπουργού στην τελευταία συνάντηση με τη ΔΟΕ είναι αποκαλυπτικές: «υπήρχε σπατάλη πιστώσεων πέρυσι. Έγινε πάρτι», «η εκπαίδευση μπορεί να λειτουργήσει με λιγότερους εκπαιδευτικούς», « του χρόνου μπορούμε να  μαζέψουμε κι άλλο τα πράγματα». Προφανώς του χρόνου, αυτή ή μια άλλη κυβέρνηση μπορεί να μαζέψει κι άλλο τα πράγματα, με εκτεταμένη ωρομισθία στο ολοήμερο δημοτικό και νηπιαγωγείο, με εκτεταμένες μετακινήσεις δασκάλων και νηπιαγωγών και λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών, άλλωστε ο υπουργός δήλωσε ότι οι μόνιμοι διορισμοί είναι υπόθεση της επόμενης κυβέρνησης! Από τον Οκτώβρη άλλωστε αναμένονται νέες πιέσεις για περικοπές στο ολοήμερο, μετά τον έλεγχο που θα πραγματοποιήσουν οι μηχανισμοί του Υπουργείου – το κράτος σταθερά αποσύρεται από τις αντισταθμιστικές και υποστηρικτικές δομές, κουρεύοντας αδίστακτα ότι θεωρεί περιττό. Επιπλέον, οι σχολικοί σύμβουλοι κατ’ απαίτηση της Περιφέρειας, ζητούν ωρολόγια ως την Παρασκευή, η Περιφέρεια ακονίζει τα μαχαίρια της για μετακινήσεις, οι μηχανισμοί του Υπουργείου Παιδείας απαιτούσαν από τον Αύγουστο εκατοντάδες μετακινήσεις δασκάλων από την Α΄ Διεύθυνση, κίνηση που αποτράπηκε από την αποφασιστική αντίδραση των Συλλόγων. Και συνεχίζουν να απαιτούν εδώ και τώρα να περισσέψουν δάσκαλοι/ες από την Α΄ Διεύθυνση και να τεθούν στη διάθεση της Περιφέρειας για μετακίνηση σε άλλες Διευθύνσεις.
2. Η γενίκευση του ΕΑΕΠ, η εξειδίκευση, γυμνασιοποίηση και αποδασκαλοποίηση του δημοτικού σχολείου. Αποδασκαλοποίηση όχι μόνο όσο αφορά τη δραστική μείωση του χρόνου και του αριθμού των δασκάλων αλλά πρωτίστως όσο αφορά τη φιλοσοφία της διδασκαλίας και τον κατακερματισμό της γνώσης σε πληροφορία, μια διαδικασία που αποδασκαλοποιεί ακόμα και τον ίδιο το δάσκαλο. Ο υπουργός δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «οι δάσκαλοι ενώ είναι πολύ καλοί στην γλωσσική διδασκαλία, υστερούν στην διδασκαλία των μαθηματικών». Δηλαδή, η διδασκαλία του δασκάλου ή του εκπαιδευτικού ειδικότητας στο δημοτικό δεν υπηρετεί την αγωγή του παιδιού και δεν καθοδηγείται από τα πορίσματα της Παιδαγωγικής επιστήμης αλλά στοχεύει  στην απλή και αποσπασματική μετάδοση γνώσεων από τον εξειδικευμένο δάσκαλο-πομπό στον παθητικό δέκτη-μαθητή. Το ενδιαφέρον μετατοπίζεται από την Παιδαγωγική στη Διδακτική, από το παιδί και τους όρους ανάπτυξης μιας ολόπλευρης και αυτόνομης προσωπικότητας, στην σωρευτική μετάδοση  δεξιοτήτων και αντικειμένων, συχνά ασύνδετων μεταξύ τους.  Η εξειδικευμένη επιστημονική γνώση στο σχολείο – Φίλη  δεν αφορά την γνώση του εξελισσόμενου ανθρώπου, δεν αφορά την επιλογή των κατάλληλων αντικειμένων, μεθόδων και τεχνικών στον κατάλληλο χρόνο, ώστε να  υπηρετηθεί  ο σκοπός της αγωγής, δεν αφορά το υποκείμενο της διδασκαλίας, αφορά το αντικείμενο της.  Με δυο λόγια στο σχολείο – Φίλη  η εξειδίκευση του δασκάλου δεν αφορά το ίδιο το παιδί, αφορά το μάθημα που διδάσκεται το παιδί. Το νέο σχολείο – Φίλη  δεν είναι παρά το «παλιό» κακό νοησιαρχικό  σχολείο. Το πρόγραμμα  δεν υπακούει στις ανάγκες του μαθητή υπακούει στις ανάγκες του μνημονίου. Το δημοτικό σχολείο μετατρέπεται έτσι από σχολείο αγωγής σε σχολείο μετάδοσης κατακερματισμένων γνώσεων στη βάση ξεχωριστών διδακτικών αντικειμένων που προσφέρονται από το κατάλληλο «εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό», και  η Παιδαγωγική αντιμετωπίζεται όχι ως επιστήμη αλλά ως άθροισμα διδακτικών τεχνικών. Έτσι, οι δεξιότητες, ο αχταρμάς του «λίγο απ’ όλα και τελικά τίποτα», η κατάργηση της γενικής αγωγής στην πρωτοβάθμια, η εξειδίκευση και ο κατακερματισμός εμπεδώνεται από την πρώτη δημοτικού και χτυπά και την πόρτα του νηπιαγωγείου! Έτσι, η κυβερνώσα αριστερά αποδεικνύεται ο καλύτερος μαθητής του ΟΟΣΑ και των εκπαιδευτικών στόχων των ΕΣΠΑ, πρωταγωνιστής δομικών εκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων στο δημοτικό και το νηπιαγωγείο που σαρώνουν τον παιδαγωγικό τους χαρακτήρα και καταδικάζουν μια ολόκληρη γενιά χωρίς αγωγή στο φόντο της εκτεταμένης καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης. Ας προσέξουμε, το σχολείο Φίλη είναι μια μορφή σχολείου μετά τα ΕΑΕΠ, θα υπάρξουν και επόμενα βήματα.

Η παθητικότητα και η αναμονή δεν μπορεί να είναι η απάντηση σε αυτή την επίθεση που δεχόμαστε

• Ο άμεσος στόχος μας πρέπει να είναι η απόσυρση των υπουργικών αποφάσεων και η πρόσληψη όλων των αναπληρωτών όλων των κλάδων άμεσα. Έχει τεράστια σημασία, κανένας συνάδελφος αναπληρωτής, σε όποιο κλάδο και αν ανήκει να μη μείνει άνεργος.
• Διεκδικούμε ενιαίο παιδαγωγικό/μορφωτικό σχέδιο για ένα σχολείο ζωντανό και δημιουργικό, σχολείο της μορφωτικής ισότητας και της κριτικής σκέψης. Με την απόφαση της τελευταίας Γενικής μας Συνέλευσης, υποστηρίζουμε ενιαίο δημόσιο δωρεάν δεκατετράχρονο εκπαιδευτικό σχεδιασμό με δίχρονη προσχολική αγωγή και ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο. Σε αυτό το σχολείο, έχουν θέση και οι δάσκαλοι και όλες οι υπάρχουσες σήμερα ειδικότητες, όχι διαιρεμένοι στα χαρακώματα της επιστημονικής τους εξειδίκευσης αλλά ενταγμένοι σε ένα ενιαίο μορφωτικό σχέδιο που θα υπηρετεί το παιδί και την αγωγή του. Με σταθερή και μόνιμη εργασία και σταθερή παιδαγωγική σχέση στο σχολείο τους και όχι εργασιακά εξαθλιωμένοι και περιπλανώμενοι. Σε αυτά τα πλαίσια προτείνουμε την ένταξη όλων των αντικειμένων σε ένα ενιαίο μορφωτικό σχέδιο, την ενιαία διδασκαλία τους. Με την αυτοτελή διδασκαλία, την εργαστηριακή διδασκαλία τους αλλά και τη συνδιδασκαλία τους από το/τη δάσκαλο/α και τον/την εκπαιδευτικό της ειδικότητας και το συνυπολογισμό της ώρας και για τους δύο. Πρόταση που απαντά ολοκληρωμένα στις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών και ταυτόχρονα καλύπτει εργασιακά τους εκπαιδευτικούς.
• Αποκατάσταση της ενότητας του εκπαιδευτικού κινήματος. Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι όσοι ενθάρρυναν και υποστήριξαν συντεχνιακές αντιλήψεις, όσοι συμμετείχαν στη διαχείριση της υπουργικής απόφασης Φίλη για το Δημοτικό Σχολείο, όσοι ευθύνονται για τον αποπροσανατολισμό του εκπαιδευτικού κινήματος σε άγονες έριδες περί αναθέσεων ή μη, όσοι έσπευδαν να παζαρέψουν συντεχνιακά αιτήματα σε ξεχωριστές συναντήσεις  με το Υπουργείο παραμονές απεργιακών αγώνων, απλώς επιτάχυναν μια διαδικασία που ήταν από την αρχή προδιαγεγραμμένη. Τώρα τα λόγια είναι περιττά. Η εργασία των συναδέλφων είναι ιερή. Όλων των συναδέλφων όμως, όχι μιας υποκατηγορίας. Και οι εκατοντάδες εκπαιδευτικοί αγγλικών, μουσικής, φυσικής αγωγής που παραμένουν ακόμα άνεργοι, συνάδελφοι είναι και αυτοί. Και κινδυνεύουν άμεσα να παραμείνουν άνεργοι, με την προοπτική δραστικών περικοπών και κάλυψη των κενών με υπεράριθμους συναδέλφους της δευτεροβάθμιας. Και οι 3000 αναπληρωτές δάσκαλοι που παραμένουν ακόμα άνεργοι, συνάδελφοι είναι και αυτοί. Πόσο τους βοήθησε ή πόσο τους βοηθά άραγε όλη αυτή η συζήτηση για τις αναθέσεις και την αποκλειστικότητα στη διδασκαλία αντικειμένων; Μια συζήτηση που μας επιστρέφει 50 χρόνια πίσω, τότε που βασικός στόχος της συντηρητικής πολιτικής ήταν ο περιορισμός του Δημοτικού στις τέσσερις πρώτες τάξεις, για να μην πούμε 150 χρόνια πίσω, στην προϊστορία της εκπαίδευσης, τότε που η Παιδαγωγική δεν θεωρούνταν επιστήμη. Tώρα προέχει η ενότητα όλων των εκπαιδευτικών, όλων ανεξαιρέτως των κλάδων απέναντι στην αντιεκπαιδευτική πολιτική, ακριβώς γιατί προέχει η διασφάλιση της εργασίας των συναδέλφων και ο χαρακτήρας του σχολείου. Η πολυδιάσπαση και η διαίρεση ευνοεί το υπουργείο και την κυβέρνηση.
• Η ΔΟΕ πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να υπερασπίσει τα μέλη της. Ιδιαίτερα η τελευταία απαράδεκτη δήλωση του υπουργού παιδείας για τους δάσκαλους που δεν γνωρίζουν μαθηματικά και η επιχείρηση αλλοίωσης των μαζικών αποφάσεων των συλλόγων διδασκόντων των νηπιαγωγείων ξεχείλισε το ποτήρι! Επιτέλους, απέναντι σε αυτή την πολιτική διάλυσης της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και απαξίωσης της παιδαγωγικής επιστήμης τα Παιδαγωγικά Τμήματα και το επιστημονικό τους δυναμικό έχουν δύο επιλογές: ή να πάρουν ξεκάθαρη θέση ή να αυτοδιαλυθούν.
• Αντίστοιχα πρέπει να διαμορφώσουμε και το αγωνιστικό μας σχέδιο. Με διαρκή κινητοποίηση στην Α΄ Διεύθυνση, με οργανωμένη κινητοποίηση στην Περιφέρεια, με πανελλαδική κινητοποίηση στο υπουργείο Παιδείας. Με αποφασιστική υποστήριξη των αποφάσεων των Συλλόγων Διδασκόντων των Νηπιαγωγείων μας.