Αγώνας ενάντια στην αξιολόγηση και την εμπορευματοποίηση της παιδείας, την ακρίβεια, τον πόλεμο, τις αντιεκπαιδευτικές και αντιλαϊκές πολιτικές!
Η Πρωτομαγιά είναι η μέρα μνήμης για τους αγώνες της εργατικής τάξης σε όλο τον κόσμο. Η 1η Μάη σηματοδοτεί ότι τίποτα δεν μας χαρίστηκε ποτέ. Ότι όλα τα δικαιώματά μας οι εργαζόμενοι/ες τα
κερδίσαμε με αγώνες και θυσίες. Πολλά από αυτά τα δικαιώματα καταργήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια και άλλα, όπως αυτό της απεργίας ή της αγωνιστικής στάσης απειλούνται σήμερα. Ο κόσμος όμως δεν θα αλλάξει ούτε με δάκρυα, ούτε με σιωπηλή δυσαρέσκεια. Η αλλαγή θα έρθει από συλλογικούς αγώνες της κοινωνικής βάσης. Όλοι και όλες πρέπει να πάρουμε πίσω τις ζωές μας και να αγωνιστούμε στο δρόμο και στους χώρους εργασίας, ενάντια σε όλους αυτούς που μας θέλουν υποταγμένους.
Το έγκλημα στα Τέμπη ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ένα ποτήρι που γέμιζε με αληθινή φτώχεια, με ακρίβεια, με την κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, με τα σπίτια μας κατασχεμένα από funds και τράπεζες, με πανάκριβα ενοίκια, με την επίθεση στην παιδεία, με τη διάλυση του συστήματος υγείας, με την απροκάλυπτη και αλαζονική διαφθορά, με την καταστολή και τις παρακολουθήσεις, με την ασυδοσία των αφεντικών, με την εμπλοκή σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, με την επιδεικτική ατιμωρησία των ισχυρών που μπορούν να σκοτώνουν, να κλέβουν, να βιάζουν σαν να είναι κατοχυρωμένο προνόμιό τους.
Το έγκλημα των Τεμπών απελευθέρωσε μια δυναμική. Αυτή η δυναμική πρέπει να συνεχίσει και να μεγαλώσει. Η εξουσία πάντα υπολογίζει στην κοντή μνήμη των πολλών, πάντα σχεδιάζει τις κινήσεις της με τη βεβαιότητα πως ένα μεγάλο κύμα αντίδρασης θα «κάνει τον κύκλο του» και όλα θα ησυχάσουν. Εδώ πρέπει να τους διαψεύσουμε. Πρέπει να ψηλώσουμε.
Η Πρωτομαγιά έχει όλη την πολιτική και συμβολική σημασία για να συγκεντρώσει τη μάχιμη δυσαρέσκεια που χρειάζεται για να συντηρήσουμε και να μεγαλώσουμε τον φόβο τους. Αλλά και αυτή η ίδια η μέρα από μόνη της δεν είναι αρκετή. Χρειάζεται το κάτι παραπάνω που θα μετατρέψει τον φόβο τους σε πανικό όταν καταλάβουν πως αυτός ο κύκλος όχι μόνο δεν έκλεισε αλλά μεγαλώνει. Όταν καταλάβουν ότι δεν έχουν βαλβίδα αποσυμπίεσης. Όταν δουν μια κοινωνική βάση έτοιμη και προσηλωμένη σε έναν πολύπλευρο αγώνα, ικανό να κάνει την εξουσία να υποχωρήσει σε διάφορα μέτωπα.
Οι δήθεν παροχές που ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός, μπορούν να χαρακτηριστούν μόνο ως «ασπιρίνη» μπροστά στη λαίλαπα της ακρίβεια και της καταβύθισης της αγοραστικής δύναμης των μισθών μας.
Η ακρίβεια στα είδη πλατιάς κατανάλωσης και το κόστος κατοικίας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα επιδόματα που ανακοινώθηκαν. Ιδιαίτερα καθώς το πλεόνασμα του προϋπολογισμού για το 2024 ύψους 11,5 δις (!) προέρχεται από την τσέπη μας, από τον ΦΠΑ και τους υπόλοιπους έμμεσους φόρους. Την ίδια ώρα οι τράπεζες, οι αλυσίδες τροφίμων, τα καρτέλ της ενέργειας και των καυσίμων, καθώς και οι υπόλοιποι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι σπάνε κάθε ρεκόρ κερδοφορίας.
Σε διεθνές επίπεδο η κατάσταση εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους. Οι εμπορικοί πόλεμοι συμβαδίζουν με τους θερμούς πολέμους και το τίμημα το πληρώνουν αθώοι άνθρωποι. Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται αμείωτος ενώ στην Παλαιστίνη το κράτος του Ισραήλ συνεχίζει τη φριχτή γενοκτονία με την πλήρη στήριξη των ΗΠΑ, της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης. Στο πλαίσιο του αυξανόμενου ανταγωνισμού η Ε.Ε., και η χώρα μας, στρέφονται στην «πολεμική οικονομία». Σκοπεύουν να ξοδέψουν 800 δις ευρώ για όπλα μέσα στην επόμενη 10ετία μειώνοντας ταυτόχρονα όλες τις κοινωνικές δαπάνες.
Η φετινή πρωτομαγιά βρίσκει τους εκπαιδευτικούς και τους εργαζόμενους στη δίνη μιας πρωτοφανούς επίθεσης ενάντια στα δικαιώματά τους. Ο κλάδος μας δίνει έναν ηρωικό αγώνα απέναντι σε μια βιομηχανία καταστολής, απειλών, εκβιασμών, αυταρχικών εγκυκλίων και πειθαρχικών διώξεων μέσω των οποίων η κυβέρνηση προσπαθεί να επιβάλει την αξιολόγηση. Εκατοντάδες είναι οι εκπαιδευτικοί που διώκονται για την συνδικαλιστική τους δράση, γιατί απεργούν, γιατί διατύπωσαν τη γνώμης τους ενάντια στις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές της κυβέρνησης, γιατί ακόμα μίλησαν στους μαθητές τους για τις πανανθρώπινες αξίες της ειρήνης και της ελευθερίας.
Η κρατική καταστολή, τα ΜΑΤ, τα δακρυγόνα, οι διώξεις και τα πειθαρχικά, οι πρωθυπουργικές απειλές για «απολύσεις» δεν θα κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των εκπαιδευτικών. Προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν για να επιβάλουν απόλυτη σιωπή: κανείς να μην μιλάει κανείς να μην μάχεται, κανείς να μην αντιδρά. Απαντάμε με την συσπείρωση στα σωματεία μας, την ενότητα και την αλληλεγγύη. Προχωράμε ενωτικά, μαζικά, αποφασιστικά, στον αγώνα μας για το δημόσιο δωρεάν σχολείο, για τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών μας, για την εργασιακή και επαγγελματική μας αξιοπρέπεια ενάντια στην αξιολόγηση, την κατηγοριοποίηση, τη λιτότητα, τις περικοπές και τον αυταρχισμό.
Καλούμε την Τετάρτη 1η Μάη στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις, ακολουθώντας τις αγωνιστικές παραδόσεις των εκπαιδευτικών αλλά και ευρύτερα του εργατικού κινήματος.
O πρόεδρος H Γ. Γραμματέας
Δημήτρης Μαριόλης Άντα Παραφόρου
