ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ Γ.Σ. ΤΟΥ Α΄ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΘΗΝΩΝ Π.Ε. (26-11-2015)

Α. Για το Πολιτικό πλαίσιο

Η κυβέρνηση με το τρίτο μνημόνιο και τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί, απειλεί να ισοπεδώσει όσα δικαιώματα και κατακτήσεις έμειναν όρθια από τα δυο μνημόνια που προώθησαν και υλοποίησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις: νέες ιδιωτικοποιήσεις, περικοπές μισθών και συντάξεων, νέοι φόροι, διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, κατάρρευση της υγείας και της περίθαλψης, νέο μισθολόγιο που προετοιμάζει νέες δραματικές μειώσεις μισθών και σύνδεση μισθού – αξιολόγησης, ένταση της ελαστικής εργασίας, κατασχέσεις σπιτιών κ.α.

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία, πρέπει άμεσα να οργανώσουν την αντίστασή τους στη νέα μνημονιακή λαίλαπα. Τα συνδικάτα πρέπει άμεσα να αποφασίσουν, απεργιακό ξεσηκωμό, μπλακ άουτ σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, όχι με λογική διαμαρτυρίας, «μια απεργία κάθε φορά που θα ψηφίζεται ένα μέτρο», αλλά με τη λογική της αναχαίτισης, μπλοκαρίσματος και ανατροπής των μέτρων. Βασικοί άμεσοι στόχοι ενός τέτοιου κινήματος πρέπει να είναι η ανατροπή των νέων αντιασφαλιστικών νόμων και νομοσχεδίων και του προωθούμενου μισθολογίου στο δημόσιο.

Οι εξελίξεις με τη νέα συμφωνία κυβέρνησης – ΕΕ– ΔΝΤ  κατέδειξαν με τον πιο δραματικό τρόπο ότι η κατάργηση των μνημονίων και η ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών υπηρετείται μόνο με τη ρήξη και τη σύγκρουση με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Αναδείχθηκε η φυσιογνωμία και ο χαρακτήρας της ΕΕ, όχι ως μιας ένωσης «ισότιμων εταίρων» αλλά ως μιας ιμπεριαλιστικής συμμαχίας που επιβάλλει με στυγνούς εκβιασμούς πολιτικές σκληρής οικονομικής εξαθλίωσης και φτώχειας, πολιτικές ραγδαίας υποτίμησης της εργατικής δύναμης και υποδούλωσης ολόκληρων λαών για να αντιμετωπιστούν οι αντιφάσεις της καπιταλιστικής κρίσης.

Σε αυτή την κατεύθυνση, ρήξης και σύγκρουσης με την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ, ανατροπής του μνημονιακού καθεστώτος και κάθε επίδοξου πολιτικό διαχειριστή της ίδιας πολιτικής, η μόνη ελπίδα βρίσκεται στην αφύπνιση του λαϊκού κινήματος, στην άνθιση των λαϊκών αγώνων, στη συγκρότηση ενός ευρύτατου κοινωνικού πολιτικού μετώπου. Να διεκδικήσουμε όλα όσα μας έκλεψαν τα προηγούμενα χρόνια, όλα όσα μας ανήκουν. Καλούμαστε ξανά, αυτή την κρίσιμη στιγμή, να συμβάλουμε σε μια νέα λαϊκή κινητοποίηση, σε ένα νέο γύρο αγώνων.

Εμείς οι εργαζόμενοι δεν χρωστάμε τίποτα και δεν πληρώνουμε τίποτα. Να πληρώσει η οικονομική ολιγαρχία που προκάλεσε την κρίση και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι.  Είμαστε αντίθετοι στις πολιτικές  που επιβάλλουν με αφορμή το χρέος οι κυβερνήσεις, οι δανειστές και η τρόικα με την επιβολή ενός «αέναου» Μνημονίου που οδηγεί στη διαχρονική μείωση μισθών και συντάξεων, στη φτώχεια, την ανεργία, την κατάρρευση και πλήρη εμπορευματοποίηση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών της παιδείας και της υγείας, στην πώληση της δημόσιας περιουσίας, στην πρόκληση εν τέλει μιας τεράστιας κοινωνικής καταστροφής. Παλεύουμε για την ανατροπή των μνημονίων και της δανειακής σύμβασης. Όχι σε νέα μνημόνια και αντιλαϊκές συμφωνίες – άμεση παλλαϊκή κινητοποίηση σε περίπτωση προώθησης κάθε νέου αντιλαϊκού μέτρου. Προβάλλουμε τα αιτήματα για παύση πληρωμών του χρέους και διαγραφή του χρέους, ρήξη με  τρόικα – Δ.Ν.Τ. – Ε.Ε., γενναία φορολόγηση του κεφαλαίου, των τραπεζών και της εκκλησιαστικής περιουσίας, εθνικοποίηση των τραπεζών και  των κοινωφελών οργανισμών, κρατική φαρμακοβιομηχανία, μείωση των στρατιωτικών δαπανών, έλεγχο των τιμών των προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης και των φαρμάκων.

Σε αυτή την κατεύθυνση της μετωπικής αγωνιστικής δράσης, εντάσσεται και η συμμετοχή του Συλλόγου μας, στην «Κίνηση για τη Διαγραφή του Χρέους Τώρα», και η συμβολή του σε κάθε προσπάθεια συγκρότησης και δράσης μετωπικών κοινωνικών φορέων. Η συμμετοχή και η συμβολή μας στο συντονισμό των Συλλόγων ΠΕ και των ΕΛΜΕ.

Β. Πρόγραμμα αιτημάτων και διεκδικήσεων για την εκπαίδευση – πρόγραμμα δράσης

Η δημόσια εκπαίδευση βρίσκεται σε κατάσταση διάλυσης. Η σημερινή δραματική εικόνα των σχολείων μας είναι αποτέλεσμα των αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων και πολιτικών που ξεκίνησαν από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και κορυφώθηκαν τα τελευταία 5 χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και των μνημονιακών αντιεκπαιδευτικών πολιτικών. Οι εξελίξεις με την αδρανοποίηση της Τράπεζας Θεμάτων στο Λύκειο, την επαναπρόσληψη των διαθεσίμων και της ακύρωσης πλευρών του πειθαρχικού είναι αποτέλεσμα των μαχητικών και αποφασιστικών αγώνων του εκπαιδευτικού κινήματος όλου του προηγούμενου διαστήματος. Επιπρόσθετα, το μπλοκάρισμα της αξιολόγησης, αποτελεί μια μεγάλη και ιστορική νίκη του εκπαιδευτικού κινήματος απέναντι στις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές, στο σχολείο της αγοράς, της πειθάρχησης, των απολύσεων.

Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση, στα πλαίσια της μνημονιακής εκπαιδευτικής πολιτικής, ξεκινά έναν ακόμα «εθνικό διάλογο» για την παιδεία. Γνωρίζουμε καλά, ότι όποτε ξεκίνησαν παρόμοιες διαδικασίες διαλόγου, κατέληξαν σε ακραία αντιεκπαιδευτικά μέτρα. Επίσης, όπως μπορούμε να διαβάσουμε στο Μνημόνιο Γ που ψηφίστηκε στις 13 Αυγούστου 2015 στη Βουλή, όλα τα ζητήματα που υποτίθεται ότι θα «συζητηθούν» στον «εθνικό/κοινωνικό διάλογο», για την παιδεία, έχουν ήδη συμφωνηθεί με την τρόικα και αποτελούν Νόμο του ελληνικού κράτους! Αφού τα κλιμάκια της τρόικας ελέγχουν τα υπουργεία, στα πλαίσια των μνημονιακών συμφωνιών, επί της ουσίας δηλαδή ελέγχουν, καθοδηγούν το κυβερνητικό έργο και καθορίζουν τις κατευθύνσεις του σε όλους τους τομείς, για ποιο «διάλογο» μας μιλάει η κυβέρνηση; Το εκπαιδευτικό κίνημα, οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες δεν έχουν κανένα λόγο να νομιμοποιήσουν με την παρουσία τους μια τέτοια παρωδία!

Επιχειρώντας να συμβάλλουμε στον αγωνιστικό προσανατολισμό του εκπαιδευτικού κινήματος και με πυξίδα τις αποφάσεις της τελευταίας μας ΓΣ, θεωρούμε ότι απαιτείται η άμεση ανάταξη της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά και ο σχεδιασμός ενός ριζικά διαφορετικού προσανατολισμού της. Ένα τέτοιο πλαίσιο, έρχεται εκ των πραγμάτων σε κάθετη αντιπαράθεση με το αντιεκπαιδευτικό μνημονιακό πλαίσιο:

  1. Αιτήματα απόλυτης προτεραιότητας
  1. 1.                   Μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών με βάση το χρόνο λήψης του πτυχίου και την προϋπηρεσία ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά και να λειτουργήσουν τα σχολεία με το απαραίτητο προσωπικό. Όχι στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, στο όνειδος της απλήρωτης εργασίας, στα κοινωφελή προγράμματα και την ωρομισθία. Άμεση κάλυψη όλων των κενών. Άμεση κάλυψη των αναγκών των σχολείων για να λειτουργήσει ουσιαστικά η παράλληλη στήριξη.
  2. Άμεση δρομολόγηση ενός ολοκληρωμένου κρατικού προγράμματος σίτισης και ιατρικής περίθαλψης που θα εξασφαλίζει ότι δεν θα υπάρχει ούτε ένας μαθητής μας πεινασμένος, ότι δεν θα υπάρχει ούτε ένα παιδί στα σχολεία μας χωρίς ιατρική περίθαλψη. Διεκδικούμε επαναλειτουργία του προγράμματος σίτισης του Βρεφοκομείου Αθηνών.
  3. Κατάργηση συνολικά με νομοθετική ρύθμιση του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης. Κατάργηση των μηχανισμών της αξιολόγησης και διάλυση όλων των σχετικών επιτροπών. Το εκπαιδευτικό κίνημα είναι αντίθετο στην αξιολόγηση και σε κάθε διαδικασία που επιτελεί τις λειτουργίες και το περιεχόμενο της αξιολόγησης με όποιο όνομα κι αν εμφανιστεί.
  4. Μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα.

 

Β. Αποκατάσταση των δομών της δημόσιας εκπαίδευσης, αποκατάσταση των εργασιακών και οικονομικών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών.

Ακώλυτη  βαθμολογική  και μισθολογική  εξέλιξη και άμεσο ξεπάγωμα των βαθμολογικών προαγωγών. Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, υπεράσπιση των ασφαλιστικών κατακτήσεων με κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων. Αποκατάσταση των απωλειών της τελευταίας 4ετίας. Ενιαία συλλογική σύμβαση. Γνήσιες συλλογικές συμβάσεις εργασίας εφ’ όλης της ύλης. Κατάργηση του νόμου για το μισθολόγιο/βαθμολόγιο.

Γ. Ολοκληρωμένο σχέδιο για το ριζικό αναπροσανατολισμό και την αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου

Η κυβερνητική πολιτική προωθεί τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ, τις ευρωπαϊκές εκπαιδευτικές πολιτικές, την αριστεία, τους εξεταστικούς φραγμούς, την παιδεία των λίγων και εκλεκτών. Σε αντίθεση με αυτό τον προσανατολισμό, θεωρούμε ότι, σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε ένα νέο μορφωτικό/κοινωνικό σχέδιο για το δημόσιο δωρεάν σχολείο – αναπόσπαστο τμήμα μιας συνολικότερης στρατηγικής ριζικής κοινωνικής και εκπαιδευτικής χειραφέτησης. Στοιχεία αυτής της πρότασης για ένα νέο προγραμματικό και οραματικό λόγο για το δημόσιο δωρεάν σχολείο των όλων και των ίσων είναι:

  • Ριζική αλλαγή της δομής της δημόσιας εκπαίδευσης με θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και του ενιαίου δωδεκάχρονου δημόσιου δωρεάν σχολείου. Ίδρυση νηπιαγωγείων, διορισμοί νηπιαγωγών.
  • Κρατικό πιστοποιητικό, γλωσσομάθειας για Αγγλικά – δεύτερη ξένη γλώσσα και πληροφορική με την αποφοίτηση από το Λύκειο.
  • Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15% του ΓΚΠ. Δημιουργία ενός αποτελεσματικού δικτύου υποστηρικτικών θεσμών μέσα στο δημόσιο σχολείο για τους μαθητές που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Εξοπλισμός όλων των σχολείων με εργαστήρια πληροφορικής, δημιουργία μεγάλης βιβλιοθήκης σε κάθε σχολικό συγκρότημα.  Αυξημένη χρηματοδότηση των νηπιαγωγείων ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες για γραφική ύλη και αναλώσιμα και να μην επιβαρύνονται οι γονείς.
  • Νέα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία που να αντιστοιχούν στο στόχο της γενικής μόρφωσης και της ανάπτυξης της κριτικής σκέψης όλου του μαθητικού πληθυσμού. Μείωση της ύλης σε όλο το εύρος της εκπαίδευσης. Βασικός στόχος πρέπει να είναι η συνεχής επιδίωξη για ισότητα στη μόρφωση, ακόμη κι αν αυτή προϋποθέτει τη θετική διάκριση υπέρ εκείνων που αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες. Στο πλαίσιο αυτό η ποσότητα της ύλης στο σχολικό αναλυτικό πρόγραμμα πρέπει να μειωθεί σε όλο το εύρος της εκπαίδευσης.
  • Μεγάλο μέρος της κοινωνίας μετά το ξέσπασμα της κρίσης αδυνατεί να καλύψει την επαφή των παιδιών με ένα φάσμα μορφωτικών και αθλητικών δραστηριοτήτων, τώρα που καταρρέει όλος ο προηγούμενος τρόπος ζωής. Το σχολείο είναι συχνά ο μόνος δημόσιος χώρος με ελεύθερους χώρους και υποδομές σε ένα πυκνοκατοικημένο αστικό ιστό. Πρέπει να διεκδικήσουμε τη δυνατότητα του σχολείου να στεγάσει σε μια ζώνη ελεύθερων δραστηριοτήτων με μόνιμο προσωπικό (εκπαιδευτικοί, φύλακες, κλπ.) όλες εκείνες τις αθλητικές, πολιτιστικές δραστηριότητες που οι γονείς αδυνατούν πια να προσφέρουν στα παιδιά τους.
  • Σύλλογος Διδασκόντων με αναβαθμισμένο διοικητικό και παιδαγωγικό ρόλο και θεσμοθετημένη πρωταγωνιστική θέση στη διαδικασία προγραμματισμού, σχεδιασμού, αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου. Με συχνές, τακτικές συνεδριάσεις όπου συλλογικά συζητούνται και αντιμετωπίζονται όλα τα παιδαγωγικά ζητήματα. Με προγραμματισμό / αποτίμηση του διδακτικού έργου σε τοπικά/κεντρικά αιρετά συλλογικά όργανα. Στηρίζουμε/ψηφίζουμε την πρόταση του Συντονιστικού Νηπιαγωγών για αντικατάσταση του σχ. Συμβούλου με συμβουλευτικές δομές. Ο Σύλλογος Διδασκόντων να αποκτήσει θεσμικά αναβαθμισμένο ρόλο σε ζητήματα λειτουργίας της σχολικής μονάδας και σε παιδαγωγικά ζητήματα (π.χ. να μπορεί με ομόφωνη απόφαση, να παραπέμπει για γνωμάτευση στο ΚΕΔΔΥ κάποιο μαθητή χωρίς να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του γονέα).
  • Δημοκρατική λειτουργία της σχολικής μονάδας με ανώτερα και μόνα αποφασιστικά όργανα τον Σύλλογο Διδασκόντων και το Σχολικό Συμβούλιο. Με διευθυντή/συντονιστή, αιρετό και ανακλητό συνάδελφο που θα έχει διδακτικά καθήκοντα και τις ίδιες μισθολογικές απολαβές με όλους τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς και ανώτατο όριο θητείας. Λειτουργία γραμματειακής υποστήριξης σε όλα τα δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία.
  • Αναδιαμόρφωση του προγράμματος σπουδών, περιεχομένου και στόχων της μόρφωσης των εκπαιδευτικών στα παιδαγωγικά τμήματα, τμήματα νηπιαγωγών και τις καθηγητικές σχολές. Επιμόρφωση/μετεκπαίδευση όλων των εκπαιδευτικών σε αντίστοιχη κατεύθυνση με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα.

 

Με βάση τον παραπάνω προσανατολισμό, στόχους και αιτήματα, προχωράμε:

 

  • στην οργάνωση απεργιακών κινητοποιήσεων με γενικό, πανεργατικό χαρακτήρα, απογευματινών συλλαλητηρίων και διαδηλώσεων, κλιμάκωση και συνέχεια που θα αποφασίζεται από τις Γενικές Συνελεύσεις, πανεκπαιδευτικών κινητοποιήσεων στο Υπουργείο Παιδείας και την Περιφέρεια σε συντονισμό με τους Συλλόγους ΠΕ και ΕΛΜΕ Λεκανοπεδίου, οργάνωση τοπικών κινητοποιήσεων, δράσεων και εκδηλώσεων

 

  • στη συγκρότηση επιτροπής αναπληρωτών του Συλλόγου

 

  • στη συγκρότηση παιδαγωγικής ομάδας του Συλλόγου

 

  • στη συγκρότηση σε τοπικό επίπεδο Επιτροπών ενάντια στους πλειστηριασμούς, με βάση την κατεύθυνση «ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ». Στην κατεύθυνση αυτή, θα καλέσουμε όλα τα σωματεία, φορείς και συλλογικότητες των Αμπελοκήπων και του Ζωγράφου για τη συγκρότηση αντίστοιχα δύο επιτροπών

 

Για την καλύτερη οργάνωση της απεργιακής κινητοποίησης της 3ης Δεκέμβρη αποφασίστηκε:

 

  1. Περιοδεία στα σχολεία διαπαραταξιακής επιτροπής του ΔΣ με συγκεκριμένο πρόγραμμα
  2. Διακίνηση των απεργιακών υλικών του Συλλόγου από όλα τα μέλη του ΔΣ
  3. Κινούμαστε στη λογική ενιαίας απεργιακής συγκέντρωσης όλων των ομοσπονδιών και σωματείων

 

 

Η τακτική ΓΣ του Α΄ Συλλόγου Αθηνών ΠΕ

Αμπελόκηποι, Πέμπτη 26 Νοέμβρη 2015