Α΄ Σύλλογος Αθηνών: Απολογισμός του απερχόμενου ΔΣ του Συλλόγου μας

Απολογισμός για τη συνδικαλιστική χρονιά 2025 στην Τακτική Γεν. Συνέλευση της 24ης Νοέμβρη 2025

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Κάνοντας τον απολογισμό της συνδικαλιστικής χρονιάς 2025 θα αναφερθούμε συνοπτικά στο πολιτικό – εκπαιδευτικό πλαίσιο που προσανατόλισε και επηρέασε τη στάση, τη δράση και τις ενέργειές μας και στους κύριους άξονες της δράσης του Συλλόγου μας.

Πολιτική – εκπαιδευτική συγκυρία και προσανατολισμός του Συλλόγου μας

Βασικό χαρακτηριστικό όλης της προηγούμενης περιόδου ήταν η αντιεκπαιδευτική-αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης, του κεφαλαίου, των ΜΜΕ και επιχειρηματικών συμφερόντων, στις κατευθύνσεις που βάζουν οι υπερεθνικοί οργανισμοί για μια εκπαίδευση που θα αντιλαμβάνεται τη μόρφωση ως προϊόν, τους γονείς ως πελάτες και τους εκπαιδευτικούς ως κακοπληρωμένους υπαλλήλους χωρίς δικαιώματα. Στο γενικότερο πλαίσιο, η επίθεση στα εργατικά συμφέροντα και τα κοινωνικά-πολιτικά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας επιχειρεί να ισοπεδώσει κατακτήσεις δεκαετιών: 13ωρο, απαγόρευση συναθροίσεων μπροστά στη Βουλή, αυταρχισμός στους χώρους εργασίας, μισθοί πείνας και κόστος ζωής απογειωμένο, διώξεις συνδικαλιστών, χτύπημα διαδηλώσεων, συλλήψεις και κακοποίηση νεολαίων από τα ΜΑΤ. Στο διεθνές τοπίο, με κύρια ευθύνη της κυβέρνησης αλλά και του μεγαλύτερου μέρους της αντιπολίτευσης, η χώρα ενεπλάκη στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο, αλλά και στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, ως σύμμαχος του Ισραήλ. Οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί λιπαίνουν το έδαφος των πολεμικών συγκρούσεων στην Ουκρανία και αλλού, την άνοδο ακροδεξιών ή και ανοιχτά φασιστικών σχηματισμών, την κυριαρχία του τραμπισμού, αλλά και σπουδαία κινήματα στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Την ίδια στιγμή, η ηρωική Παλαιστίνη ισοπεδώνεται από τον ισραηλινό στρατό κατοχής με χιλιάδες θύματα, η πλειοψηφία των οποίων είναι παιδιά. Σήμερα, μας καλούν να συναινέσουμε στην πολεμική οικονομία και κυρίως σε μια «κουλτούρα» που θα αντέχει να επιστρέφουν στη χώρα μας φέρετρα με τη σημαία της Ε.Ε. όπως δήλωσε ο υπουργός κ. Δένδιας.

Στοιχεία της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής που στόχο της έχει τη διαμόρφωση μιας νέας γενιάς υπάκουων ελαστικά εργαζόμενων χωρίς δικαιώματα, είναι η αξιολόγηση-κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών, η αύξηση της ποσότητας και του βαθμού δυσκολίας της ύλης στα νέα Α.Π., οι περικοπές διδακτικού προσωπικού, οι συμπτύξεις, η Τράπεζα Θεμάτων, η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, η εμπορευματοποίηση των ΑΕΙ, η επέκταση της ελαστικής εργασίας στην εκπαίδευση με αύξηση του ποσοστού των αναπληρωτών περίπου στο 30% του συνόλου του εκπαιδευτικού σώματος, οι περικοπές δαπανών και οι μισθοί φτώχειας, τα αντιασφαλιστικά μέτρα που μετά τον νόμο Κατρούγκαλου έχουν αυξήσει έως και δέκα χρόνια τον εργάσιμο βίο μας, το χτύπημα στα συνδικάτα και στο δικαίωμα στη απεργία με τον νόμο Χατζηδάκη.

Με τη μάχη της αξιολόγησης να μαίνεται, τα πειθαρχικά να φτάνουν τα 2000 η νεοφιλελεύθερη/νεοσυντηρητική εκπαιδευτική πολιτική ξεδιπλώνεται σε καθημερινή βάση με ένα βομβαρδισμό νομοθετημάτων, εγκυκλίων, ευρωπαϊκών προγραμμάτων, οδηγιών του ΟΟΣΑ, σεμιναρίων άνευ ουσίας, νέων θεματικών που μετατρέπονται σε «μαθήματα» όπως ο «Ενεργός Πολίτης», παγκόσμιων ημερών που οφείλουμε να εορτάσουμε καθημερινών πιέσεων στελεχών της εκπαίδευσης, με ιδιαίτερη, μάλιστα, ευελιξία στην εναλλαγή τακτικών ενάντια στους εκπαιδευτικούς. Από την ανοιχτή τρομοκράτηση, έως τη συναινετική υποταγή. Από την επίκληση του «νόμου», έως το τυράκι της ατομικής ωφέλειας έναντι των υπολοίπων. Αυτή η επίθεση φιλοδοξεί να διαμορφώσει το νέο εκπαιδευτικό τοπίο με δομικά χαρακτηριστικά τον ατομισμό και το ατομικό συμφέρον, τον ανταγωνισμό, την απόλυτη ιεραρχία και το management, την κατάργηση των συλλογικών αποφάσεων και της δημοκρατικής λειτουργίας. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι βασικοί στόχοι της κυβέρνησης ΔΕΝ έχουν υλοποιηθεί. Η αντίσταση του εκπαιδευτικού σώματος και του εκπαιδευτικού κινήματος έχει ορατά αποτελέσματα. Στα σχολεία μας δεν κυματίζουν τα brand names των χορηγών και των εταιρειών. Η ύπαρξη του Δημόσιου σχολείου αποτελεί κομβικό σημείο της οικονομικής, κοινωνικής, ταξικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Τα σχολεία δεν έχουν κατηγοριοποιηθεί. Η κυβέρνηση δεν έχει διανοηθεί να προωθήσει την προεκλογική επαγγελία για «ελεύθερη επιλογή σχολείων».

Στην καρδιά αυτής της αντιπαράθεσης βρίσκεται σήμερα η μάχη της αξιολόγησης. Χαιρετίζουμε τη συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών του Συλλόγου μας που στηρίζει τα ενιαία κείμενα και την απεργία-αποχή. Η ίδια η ζωή απέδειξε τη χρησιμότητα αυτών των δύο μορφών πάλης και δικαίωσε τη χρήση τους από το εκπαιδευτικό κίνημα. Μέσα στις ειδικές συνεδριάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων, σε αρκετές περιπτώσεις, δόθηκαν συγκλονιστικές και αξιακές μάχες. Εκεί υπήρξε μια ιδιαίτερη ώσμωση και αλληλεπίδραση των διαφορετικών γενεών της εκπαίδευσης. Αναδείχθηκε σε κάθε σχολείο ένα δυναμικό που: • Υπερασπίζεται την έννοια της δημόσιας εκπαίδευσης και αναστοχάζεται για τον ρόλο του σχολείου, τον ρόλο των δασκάλων αλλά και τις σχέσεις τους με τους μαθητές και τους γονείς. • Αντιπαραθέτει στο management και στην εκπαιδευτική ιεραρχία τη δημοκρατία στο σχολείο και τις συλλογικές διαδικασίες. • Αντιπαραβάλλει στον ατομισμό τη συλλογικότητα. • Αναδεικνύει την παιδαγωγική, αλλά και την παιδαγωγική ελευθερία, ως κομβικό σημείο της αντιπαράθεσης.

Στην καρδιά της αντιπαράθεσης επίσης βρίσκονται:

Οι μισθοί μας, σε συνθήκες όπου η ακρίβεια καλπάζει

Τα ασφαλιστικά δικαιώματα, για μια γενιά εκπαιδευτικών που για πρώτη φορά στην ιστορία καλείται να συνεχίσει να εργάζεται περνώντας το κατώφλι της τρίτης ηλικίας μαζί με τα παιδιά της.

Οι εργασιακές σχέσεις, για μια γενιά αναπληρωτών εκπαιδευτικών που για πρώτη φορά στην ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης αποτελούν ευέλικτο και αναλώσιμο δυναμικό, για δεκαετίες.

Η εφαρμογή της δίχρονης προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, χωρίς μόνιμους διορισμούς και με τους χειρότερους δυνατούς όρους.

Σαφώς, ούτε το σχολείο λειτουργεί μέσα σε μια γυάλα, αποκομμένο από το κοινωνικό γίγνεσθαι, ούτε οι εκπαιδευτικές αντιπαραθέσεις εξελίσσονται σε πολιτικό κενό. Ο λαϊκός παράγοντας που βγήκε ορμητικά στο προσκήνιο, ανέτρεψε κυβερνήσεις, αποσταθεροποίησε το πολιτικό σύστημα και απονομιμοποίησε τις μνημονιακές πολιτικές, δημιούργησε ένα βαθύ κοινωνικό ρήγμα που θορύβησε τον επίσημο πολιτικό κόσμο στο σύνολό του και άνοιξε προοπτικές που εν τέλει έμειναν αναξιοποίητες. Έτσι, δημιουργήθηκαν προϋποθέσεις για την παλινόρθωση της μνημονιακής πολιτικής, ανεξάρτητα από τις διακυμάνσεις στη σφοδρότητά της και τις εναλλαγές των πολιτικών διαχειριστών της. Το έγκλημα στα Τέμπη, το πλέον πολύνεκρο των τελευταίων ετών, οι μεγαλύτερες πυρκαγιές που σάρωσαν ποτέ τη χώρα έχουν βαθιές, συστημικές πολιτικές αιτίες. Όπως και η αναζωπύρωση της φασιστικής βίας, με δολοφονίες, επιθέσεις σε μετανάστες, πρόσφυγες και αντιφασίστες, τις περισσότερες φορές με την ανοχή ή ακόμα και τη συνέργεια των δυνάμεων κρατικής καταστολής.

Ταυτόχρονα γεννιούνται βαθιές κοινωνικές αντιθέσεις που αποτελούν εν δυνάμει τον μοχλό ανάπτυξης συλλογικών αγώνων, κοινωνικών συγκρούσεων, κοινωνικοπολιτικών μετώπων και πολιτικών συγκροτήσεων. Και σε αυτές τις διεργασίες, το εκπαιδευτικό κίνημα έχει σπουδαίο ρόλο να παίξει. Δεν είναι τυχαίο από αυτή την άποψη ότι σε διεθνές επίπεδο, από τους σημαντικότερους κοινωνικούς αγώνες που αναπτύσσονται το τελευταίο διάστημα, είναι αυτοί των εκπαιδευτικών, με κομβικά τα ζητήματα των μισθών, του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και του σεβασμού απέναντι στον εκπαιδευτικό. Σώστε τα σχολεία μας – Σεβαστείτε τη δουλειά μας – Να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας αποτελεί το τρίπτυχο αυτών των σκληρών και συχνά ανέλπιστα επίμονων και νικηφόρων αγώνων που αποκαλύπτουν ταυτόχρονα όλες τις παθογένειες της αξιολόγησης που ακολούθησαν αυτά τα εκπαιδευτικά συστήματα τις τελευταίες δεκαετίες. Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε, λοιπόν. Για την ανασυγκρότηση των Συλλόγων και των Σωματείων. Για τη διαμόρφωση δικτύων παιδαγωγικών δράσεων και κριτικής εκπαίδευσης. Για την κατοχύρωση συλλογικών δημοκρατικών διαδικασιών στο σχολείο. Για την αποκάλυψη των νεοφιλελεύθερων/νεοσυντηρητικών σχεδίων. Για την μεγιστοποίηση των αντιστάσεων σε ό,τι κλείνει το μέλλον των μαθητών μας, το μέλλον της δουλειάς μας και του κοινωνικού μας ρόλου, το μέλλον της δημόσιας παιδείας.

Μέσα στη δίνη των μεγάλων γεγονότων της δεκαετίας, μια σειρά τακτικών γενικών συνελεύσεων με αξιοσημείωτη μαζικότητα διαμόρφωσαν σταδιακά ένα πλαίσιο ανάλυσης, θέσεων, στόχων και αιτημάτων που ανταποκρίνονταν στη νέα πραγματικότητα και εκτιμούσε ότι οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, σε πλήρη συμφωνία και συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Δ.Ν.Τ. αποφάσισαν την επιβολή στη χώρα ενός καθεστώτος σύγχρονης οικονομικής δικτατορίας επ’ ωφελεία αποκλειστικά των δανειστών της χώρας και των αγορών.

Απέναντι σε αυτές τις αντιλαϊκές και αντιεκπαιδευτικές πολιτικές, ο Σύλλογός μας αποτέλεσε και αποτελεί κύτταρο αγώνα και πάλης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των αναγκών μας.

Μορφές αγώνα. Κεντρικές και τοπικές κινητοποιήσεις

Με κατεύθυνση την πλατιά ενότητα των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων και τη συγκρότηση του κοινωνικού – πολιτικού μετώπου των δυνάμεων της εργασίας και έχοντας ως σταθερή πεποίθηση ότι η μόνη ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες μας, με τις μικρές μας δυνάμεις, συμβάλλουμε στην ανάπτυξη ενός πολύμορφου κινήματος, τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Σταθμός, η μαζική συμμετοχή στην παλλαϊκή απεργιακή πορεία της 22ης Φεβρουαρίου, στα συλλαλητήρια για τα Τέμπη, σε κάθε εκπαιδευτικό συλλαλητήριο, στις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις, στις συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό, στην πορεία του Πολυτεχνείου. Σπουδαίος σταθμός στη δράση του Συλλόγου μας η διοργάνωση κεντρικής εκδήλωσης για τα Τέμπη που αποτέλεσε σημαντικό γεγονός για την πόλη του Ζωγράφου στην οποία συμμετείχαν πάνω από 600 άτομα. Αναφέρουμε εδώ άξονες δράσης του Συλλόγου το προηγούμενο διάστημα:

Α. Αγώνας ενάντια στην αξιολόγηση – για την ακώλυτη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων

Η συμμετοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας των σχολείων μας στα ενιαία κείμενα της ΔΟΕ και της συντριπτικής πλειοψηφίας των συναδέλφων στην απεργία-αποχή, ήταν αποτέλεσμα της εξαιρετικά επίπονης δουλειάς του ΔΣ και της Επιτροπής Αγώνα αλλά και πολλών συναδέλφων, με περιοδείες στα σχολεία, συνεχή κυκλοφορία κειμένων και ανακοινώσεων, οργάνωση διαδικτυακών συναντήσεων ενημέρωσης. Χρησιμοποιήσαμε και την συγκέντρωση αλληλεγγύης εκπαιδευτικών στις πύλες των σχολείων με εξαιρετική αποτελεσματικότητα, αφού έτσι οι γονείς ενημερώνονται από πρώτο χέρι για τις διώξεις εκπαιδευτικών και μεταστρέφεται η άποψη που έχουν για την αξιολόγηση και τα πειθαρχικά.

Απέναντι στη δράση σχολικών συμβούλων που μετέρχονται κάθε μεθόδου για να προσεγγίσουν τους αξιολογούμενους, στη σκιά του εκβιασμού και της τρομοκρατίας που ασκεί η κυβέρνηση δια στόματος πρωθυπουργού, χαιρετίζουμε τους/τις νεοδιόριστους/ες που σταθερά απαντούν με τη δήλωση της απεργίας-αποχής και στις ατομικές κλήσεις για αξιολόγηση.

Με τη συνεχή και συνεπή δράση του, ο Σύλλογός μας ύψωσε εμπόδια σε κάθε αυθαιρεσία, έριξε άμμο στα γρανάζια τους. Ενδεικτικές οι περιπτώσεις δύο συναδέλφων όπου επιχειρήθηκε στην πρώτη περίπτωση να επιδοθεί πειθαρχικό ενώ ήταν σε άδεια κύησης και στη δεύτερη να στερηθεί έναν μήνα από την άδεια μητρότητας. Και οι δύο περιπτώσεις δικαιώθηκαν μετά από καταγγελίες του Συλλόγου μας, δυναμώνοντας την πίστη στη συλλογική δράση.

Ακολούθως, προχωρήσαμε σε δυναμικές κινητοποιήσεις – παραστάσεις διαμαρτυρίας και σε καταλήψεις της ΔΙΠΕ Α΄ Αθήνας και για τη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων και για την κάλυψη των κενών στις σχολικές μονάδες. Κορυφαίο γεγονός οι συνεχόμενες συγκεντρώσεις στην Α΄ ΔΙΠΕ Αθήνας με αποτέλεσμα, με ευθύνη της Διεύθυνσης, αλλά και κεντρική επιλογή της κυβέρνησης, η μαζικότερη συγκέντρωση εκπαιδευτικών, γονέων και παιδιών να χτυπηθεί με χημικά, ΜΑΤ και …ΟΠΚΕ με αποτέλεσμα τον τραυματισμό εκπαιδευτικών και μικρών παιδιών.

Τα τελευταία χρόνια, ο Σύλλογός μας πήρε την πρωτοβουλία μαζί με άλλους Συλλόγους για ένα κοινό ευρύ συντονισμό Συλλόγων ΠΕ και ΕΛΜΕ. Επιμείναμε όλο το προηγούμενο διάστημα σε αυτή τη γραμμή, υποστηρίζοντας ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, απαιτείται μια ευρύτατη αγωνιστική συνεννόηση με όρους ισοτιμίας και δημοκρατίας. Κάτι τέτοιο αποτελεί προϋπόθεση για την κλιμάκωση του αγώνα, τη μαζικοποίησή του, τη συσπείρωση ενός απαραίτητου αγωνιστικού δυναμικού για να δώσει πραγματικές μάχες και όχι συμβολικές διαμαρτυρίες, για να πετύχει νίκες και κατακτήσεις. Κορυφαίες στιγμές του συντονισμού η δεύτερη συναυλία Συλλόγων ΠΕ και ΕΛΜΕ τον περασμένο Μάη στα Προπύλαια και η τελευταία διαδικτυακή ενημέρωση για το πειθαρχικό στην οποία συμμετείχαν πάνω από 1000 άτομα.

Β. Αγώνας για υποχρεωτική δίχρονη προσχολική αγωγή

Από την αρχή εκτιμήσαμε ότι η νομοθέτηση με το άρθρο 33 του νόμου 4521/2018, σε βάθος τριετίας της υποχρεωτικής δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης, από τη μια σηματοδοτεί μία σημαντική εξέλιξη που διαμορφώνει ένα νέο πεδίο δυνατοτήτων και διεκδικήσεων σε σχέση με το συγκεκριμένο αίτημα, από την άλλη όμως, με τον τρόπο που θεσμοθετήθηκε, δεν αποτρέπει το νηπιαγωγείο από παλιούς και νέους κινδύνους. Γι΄ αυτό διεκδικήσαμε εφαρμογή της Δίχρονης με όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις, ξεκαθαρίζοντας μεταξύ άλλων ότι δεν αποδεχόμαστε τη χρήση ελαφρού τύπου προκάτ. Έχοντας και την πικρή εμπειρία του κτιριακού ζητήματος στου Ζωγράφου, διεκδικήσαμε την έγκαιρη λύση του προβλήματος για την οποία απαιτούνταν 30 νέες αίθουσες. Οι «λύσεις» που δόθηκαν ήταν ευκαιριακές και όξυναν ακόμα περισσότερο το κτιριακό πρόβλημα με αποτέλεσμα, στα προκάτ να συμβαίνουν δυστυχώς ατυχήματα συναδέλφων. Σταθερή θέση του Συλλόγου μας, σε όλες τις τριμερείς επιτροπές, σε όλες τις παραστάσεις διαμαρτυρίας και τις ανακοινώσεις μας είναι: Άμεση (και όχι σε βάθος τριετίας) εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης σε όλη την επικράτεια και στα πλαίσια αυτά και στους Δήμους Αθηναίων και Ζωγράφου, άμεσα. Να ληφθούν άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να ανατραπεί η σημερινή αρνητική κατάσταση στο κτιριακό ζήτημα.

Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί και θα ενταθεί το επόμενο διάστημα τόσο στο επίπεδο των δύο Δήμων όσο και στο επίπεδο της αντιπαράθεσης με τις κυβερνητικές επιλογές ώστε να ληφθούν επιτέλους τα απαραίτητα μέτρα για την εφαρμογή της δίχρονης και την αντιμετώπιση της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης των νηπιαγωγείων ιδιαίτερα στην περιοχή Ζωγράφου. Πέραν όλων των άλλων, το γεγονός ότι επί 7 χρόνια χτίζεται ως νέο γεφύρι της Άρτας το 8^ο-14^ο Νηπ. Ζωγράφου, αποδεικνύει την πλήρη αποτυχία και αναποτελεσματικότητα του ιδιωτικού τομέα, των ΣΔΙΤ και της ΚΤΥΠ ΑΕ.

Οι εξελίξεις με το ωράριο των νηπιαγωγών μετά και τη δυσμενή απόφαση του ΣτΕ μόνο θετικές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Ωστόσο, οφείλουμε να αναζητήσουμε τρόπους και μορφές διεκδίκησης ενός δίκαιου και κομβικής σημασίας ζητήματος.

Γ. Η συνολική δράση του Συλλόγου

Επιμείναμε στην ενότητα των συνδικάτων, στην ενωτική μαζική αγωνιστική έκφραση των εργαζομένων και ταυτόχρονα στον ταξικό προσανατολισμό τους με τη συμβολή μας στις προσπάθειες για την οργάνωση της πάλης από τα πρωτοβάθμια σωματεία και τη βάση των εργαζόμενων και το ξεπέρασμα της απραξίας και της συναινετικής στάσης των τριτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργάνων.

Είχαμε πρωταγωνιστική συμμετοχή στις απεργιακές και αγωνιστικές κινητοποιήσεις, στο Συντονισμό Συλλόγων Π.Ε. και ΕΛΜΕ σε ισότιμη βάση και με ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες, για την ανατροπή των αντεργατικών, αντιλαϊκών πολιτικών και στήριξη του κινήματος για την προάσπιση του δικαιώματος στη στέγη, την ενέργεια, το νερό.

Στηρίξαμε την ειδική εκπαίδευση (ειδικά σχολεία-τμήματα ένταξης-παράλληλη στήριξη) απέναντι στην πολιτική διάλυσης των δομών της, καταστρατήγησης των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών.

Κατοχυρώσαμε την ιστοσελίδα του Συλλόγου ως μια αξιόπιστη πηγή ενημέρωσης με χιλιάδες επισκέπτες. με πλατιές καμπάνιες ενημέρωσης της κοινής γνώμης, επιδιώξαμε και επιδιώκουμε να συμβάλλουμε στη συγκρότηση ενός εναλλακτικού δικτύου ενημέρωσης που θα ελέγχεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους κόντρα στην παραπληροφόρηση και την πλύση εγκεφάλου των μεγάλων ΜΜΕ που ελέγχονται από το μεγάλο κεφάλαιο και υπηρετούν τους κοινωνικούς και πολιτικούς του στόχους.

Στα πλαίσια της λειτουργίας της ιστοσελίδας του Συλλόγου μας, πήραμε την πρωτοβουλία και διαμορφώσαμε μεγάλα αφιερώματα με εκπαιδευτικό υλικό, θεατρικά έργα και κείμενα. Για την πρωτομαγιά των εργατών και των λουλουδιών, για το μεγάλο αντιφασιστικό αγώνα του λαού μας ενάντια στον ιταλικό φασισμό και το γερμανικό ναζισμό, για την επανάσταση του 1821, για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, για την αντιρατσιστική εκπαίδευση και τέλος για την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ο ενθουσιασμός με τον οποίο αγκάλιασαν οι συνάδελφοι αυτή την πρωτοβουλία είναι αξιοσημείωτος. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η δράση αυτή του Συλλόγου μας προσελκύει το ενδιαφέρον χιλιάδων συναδέλφων από όλη τη χώρα και συμβάλλει καθοριστικά στην αλλαγή του περιεχομένου και της μορφής των σχολικών γιορτών.

Κορυφαία στιγμή της συλλογικής μας παρέμβασης σε συλλογική βάση, το αντιπολεμικό δεκαήμερο, όπου σε πάρα πολλά σχολεία και τάξεις του Συλλόγου μας, εκπαιδευτικοί και παιδιά δημιούργησαν, ζωγράφισαν, τραγούδησαν για την ειρήνη και την ελευθερία.

Βρεθήκαμε δίπλα σε κάθε δίκαιο αγώνα, αρωγοί, αλληλέγγυοι και υποστηρικτές. Συμπαραστάτες στους διωκόμενους συναδέλφους για τη συνδικαλιστική τους δράση ή για την επιλογή τους να υπερασπίσουν το δημόσιο σχολείο. Σε αγωνιζόμενους κλάδους και σωματεία, στην αγωνιζόμενη νεολαία. Με δεκάδες ψηφίσματα αλληλεγγύης. Στηρίξαμε τα σχολεία και τους συναδέλφους που υπέστησαν επιθέσεις και άδικες καταγγελίες από γονείς.

Προσπαθήσαμε για την συνεχή, συνεπή, έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση των συναδέλφων. Με συνεχείς περιοδείες στα σχολεία, αποστολή ανακοινώσεων σε σχεδόν καθημερινή βάση, ανανέωση της ιστοσελίδας. Σίγουρα υπήρξαν λάθη και παραλείψεις και ανεπάρκειες στην προσπάθειά μας να κατατοπίσουμε τους συναδέλφους. Ωστόσο, ας κριθούν αυτά τα λάθη με επιείκεια καθώς τα μέλη του Δ.Σ. δεν είναι επαγγελματίες συνδικαλιστές, είναι εκπαιδευτικοί της τάξης όπως όλοι μας.

Η πολιτιστική δράση του συλλόγου μας, ανταποκρινόμενη στις διαθέσεις και τις δυνατότητες των συναδέλφων, συνέχισε τη δράση της, προτείνοντας εκδηλώσεις, επισκέψεις σε θεατρικές παραστάσεις που συνδυάζουν χαμηλό κόστος και υψηλή ποιότητα, αλλά και τις πρώτες επιτυχημένες εκδρομές στο εξωτερικό μετά από χρόνια.

Σίγουρα έχουν μείνει πολλά ακόμη να κάνουμε :

Βασική αδυναμία στη δράση μας, είναι η λογική της ανάθεσης και της χαμηλής συμμετοχής στην ενεργό δράση και τις πρωτοβουλίες του Συλλόγου. Η χαμηλή συμμετοχή σε αρκετές Γενικές Συνελεύσεις αποτελεί τη βασικότερη αδυναμία και είναι ευθύνη όλων. Θα συνεχίσουμε την προσπάθεια ώστε να ενταχθεί ο κόσμος της ελαστικής εργασίας και της αναπλήρωσης στον σύλλογο, να βρει τη δική του συλλογική φωνή και τον δικό του αγωνιστικό δρόμο.

Η μεγαλύτερη αδυναμία μας, ήταν η έλλειψη ορατής κοινωνικής προοπτικής, η παντελής απουσία ενός κοινωνικού αγωνιστικού σχεδίου που να οδηγεί στην ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και σε μια ορατή διέξοδο από την κρίση προς όφελος των εργαζομένων. Όσο είναι αλήθεια ότι πρόκειται για μια μεγάλη αδυναμία που υπερβαίνει κατά πολύ τον ορίζοντα του Συλλόγου μας, άλλο τόσο είναι γεγονός ότι οι ήττες που βιώνουμε, διαμορφώνουν νέους δυσμενείς κοινωνικούς συσχετισμούς, νέες αρνητικές πραγματικότητες μέσα και έξω από το σχολείο που κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη δράση μας. Αλλά σε αυτό το άγονο τοπίο καλούμαστε να βαδίσουμε και να αγωνιστούμε και το επόμενο κρίσιμο διάστημα. Ειδικά στην τρέχουσα περίοδο όπου η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει, τα τύμπανα του πολέμου και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων χτυπούν δίπλα στη γειτονιά μας και επιπλέον βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης που επιδιώκει να σαρώσει όσα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα απέμειναν μετά την καταιγίδα των τελευταίων δέκα χρόνων.

Ας συσπειρωθούμε λοιπόν γύρω από το σωματείο μας, τις συλλογικές του διαδικασίες, ας δυναμώσουμε τη συλλογική μας απάντηση, την αγωνιστική μας ενότητα, στην τάξη, στο σύλλογο διδασκόντων, στη συνέλευση, στη διαδήλωση, στην απεργία.

Το χρονοδιάγραμμα της δράσης του συλλόγου μας την τελευταία συνδικαλιστική χρονιά:

166. Α΄ Σύλλογος Αθηνών: Για τα γραφεία του Εθνικού Μετώπου στους Αμπελόκηπους και τη στοχοποίηση αντιφασιστών

167. Α΄ Σύλλογος Αθηνών: Μετά τη Γ΄ φάση προσλήψεων αναπληρωτών, 640 κενά στην Α΄ ΔΙΠΕ Αθήνας και πάνω από 10.000 πανελλαδικά!

O πρόεδρος H Γ. Γραμματέας

Δημήτρης Μαριόλης Άντα Παραφόρου

Σχετικά Άρθρα

Α΄ Σύλλογος Αθηνών: Μετά τη Γ΄ φάση προσλήψεων αναπληρωτών, 640 κενά στην Α΄ ΔΙΠΕ Αθήνας και πάνω από 10.000 πανελλαδικά!

Α΄ Σύλλογος Αθηνών: Για τα γραφεία του Εθνικού Μετώπου στους Αμπελόκηπους και τη στοχοποίηση αντιφασιστών

Κινητοποίηση για την αίτηση ακύρωσης των συγχωνεύσεων στην Α΄ Αθήνας, 24/11 στις 14:00 στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών